Evet hasret kaldık!!! Çocukluğumuzdaki fuar alanına, Lunaparka Eski kavaklığa hasret kaldık ..
Hafta sonlarını iple çekerdik… Western filmleri ile kovboy olduğumuz Pazar günlerini. Babamızın Kavaklığa pikniğe veya fuar alanı aile çay bahçesine götüreceğini öğrenince çarpışan arabanın çarpıştığı anki gibi heyecan basardı içimizi.
Komşular, eş, dost ve akrabalarla karşılaşırdık aile çay bahçesinde. Çimlere açılmış bez sofrada kokan malhıtalı köftenin tadı hala damağımda. Pazarın hiç bitmesini, istemeyişimizdi belki aile çay bahçesi gazinosunun yanındaki banka oturum gelen sanatçıyı dondurmanın serinliğinde dinlemek.
Ne ara büyüdük biz ve kirlendi dünya
O sıcak günlerin yerini buz gibi “ Taş” betonlara bıraktık babalarımız gibi hafta sonu ailemizi alıp aile çay bahçesinde oturum gazozumuzu içerken karşılaştığımız bir dostumuza korkmadan gazoz ısmarlamak maalesef ’ki hayallerde kaldı .. Başta yetkililer olmak üzere herkes ticaret olarak bakmış dinlenme yerlerine…
Aile çay bahçesi adı altında iki üç tane yer açmışlar açmışlar ama ben daha fabrikada, küsket sanayi sitesinde çalışan bir insanın ailesi ile gelip bir yorgunluk çayı içtiğini görmedim. Kafeler gençlerin buluşma mekanları olmuş.. Aileler dışarı çıkınca gidecek bir yerleri olmadığı için şehrin göbeğine kurulan avm’lere esir olmuş .. O sıcak günler yerin de ise yeller esmeye başlamış ..
Gaziantep’in en önemli sorunu bu bence insanları bütünleştirecek İbrahimli den geleni ’de çiksoruttan geleni ‘de kucaklayacak o çocukluğumuzdaki iple çektiğimiz günleri hatırlatacak aile çay bahçesine ihtiyacımız vardır. Umarım şehri yönetenler yanlış kararlar alıp ’ta yeterince betonlaştırılmış şehrimize bir beton yığını daha eklemezler…
